بیماری انسفالوسل
بیماری انسفالوسل چیست ؟
انسفالوسل به بیرون زدگی مغز یا پرده‌های پوشاننده مغز گفته می‌شود. نوعی بیماری مادرزادی است که به دلیل تشکیل ناقص سلول‌های عصبی جنین بروز پیدا می‌کند.
سلول‌ها در دوران جنینی با قرار گرفتن در کنار هم جمجمه را تشکیل می‌دهند تا مغز درون آن قرار بگیرد و محافظت شود، اما در بیماری انسفالوسل، سلول‌های عصبی کنار هم قرار نمی‌گیرند و در اثر تشکیل ناقص استخوان‌های جمجمه، بافت مغز در بیرون از جمجمه تشکیل می‌شود، و پوست و یا غشای نازکی روی مغز را در خارج از جمجمه می‌پوشاند.
عوامل ابتلا به این بیماری هنوز ناشناخته است، اما ژنتیک و بعضی عوامل محیطی در بروز انسفالوسل نقش دارد. مادرانی که سابقه تولد نوزاد با مشکل میلومننگوسل یا انسفالوسل دارند، دارای ریسک بالاتری برای تکرار این بیماری در بارداری بعدی هستند. علت ابتلا به انسفالوسل را معمولاً ترکیبی از عوامل مانند تغذیه مادر و نقایص عصبی نوزاد می‌دانند که ارتباط زیادی با کمبود اسیدفولیک بدن مادر در دوران بارداری دارد. پزشکان وراثت و ژن را بی تاثیر در بروز این بیماری نمی‌دانند. فرزندان خانواده‌هایی که سابقه مشکلات لوله عصبی دارند، بیشتر در معرض این بیماری هستند. بعضی مطالعات نشان داده که آرسنیک می‌تواند به جنین در حال رشد آسیب بزند و منجر به بیماری انسفالوسل شود.
علائم بیماری انسفالوسل چیست؟
اگر کودکی با این بیماری زنده متولد شود، علائمی نظیر سردرد، ترشحات بینی، مننژیت، اختلالات بینایی، وزوز گوش، وجود بیش از حد مایع مغزی نخاعی در بخش‌هایی از مغز (هیدروسفالی)، کوچک بودن اندازه سر (میکروسفالی)، تأخیر در رشد، مشکلات یادگیری، اختلالات اسپاسم و یا انقباض عضلانی، عقب ماندگی ذهنی و رشد و تشنج را از خود نشان می‌دهد.
درمان مناسب برای انسفالوسل
اساس درمان جراحی است. قسمت بیرون زده مغز و پرده‌های مغز از طریق جراحی در داخل جمجمه قرار داده می‌شوند و حفره ایجاد شده در جمجمه بسته می‌شود؛ البته علی رغم این اقدامات حدود ۷۵ درصد بیماران درجاتی از اختلال عملکرد مغز را تجربه خواهند کرد